Programy używane podczas SWA
Poniżej linki do programów, które używane są na SWA:
- Gimp – http://www.gimp.org/downloads/
- Stellarium – http://www.stellarium.org/pl/
- DeepSkyStacker – http://deepskystacker.free.fr/english/index.html
- Startrails – http://www.startrails.de
- Gnuplot – http://www.gnuplot.info
- Python – https://www.python.org
- Libreoffice – https://pl.libreoffice.org/pobieranie/
- VirtualBox – https://www.virtualbox.org/
- do maszyny wirtualnej dystrybucja Linuxa Lubuntu – http://lubuntu.net/
Kratery
Ćwiczenie pozwalające wyznaczanie zależności pomiędzy energią uderzenia meteorytu, a średnicą krateru. Dzięki znajomości masy meteorytu (np. stalowej kulki), wysokości spadku i średnicy krateru można oszacować np. energię meteorytu, który utworzył krater Barringera w Arizonie (jesli założymy, że był to meteoryt żelazny to dodatkowo można oszaccowac rozmiar samego meteorytu). Pobierz (*.pdf)
Pole widzenia teleskopu
Kilka ćwiczeń związanych z wyznaczaniem pola widzenia teleskopu dla obiektów bliskich i dalekich, określania widocznego obszaru nieba itp. Pobierz (*.pdf)
Wyznaczanie stałej słonecznej i mocy promieniowania Słońca
Jak poznać Wszechświat, jeśli nie mamy bezpośredniego dostępu do każdej jego części? Ta trudność jest codziennością dla astronomii. Obiekty astronomiczne znajdują się w większości zbyt daleko by badać je bezpośrednio, w dodatku do niektórych z nich i tak nie można się bezpiecznie zbliżyć. Pozostaje zdobywanie informacji na odległość, np. poprzez badanie światła docierającego do nas od nich. Spróbujmy na przykładzie Słońca. Obserwując je z Ziemi, czyli z odległości 150 mln km możemy wyznaczyć wiele jego cech, takich jak rozmiar, masa czy moc świecenia. Tę ostatnią cechę wyznaczymy w opisanym poniżej ćwiczeniu, korzystając z prostych instrumentów pomiarowych. Pobierz (*.pdf)
Wyznaczanie szerokości geograficznej i południa prawdziwego
Do pobrania ćwiczenie z wyznaczania szerokości geograficznej i południa prawdziwego za pomocą najprostszego instrumentu, jakim jest wbity w ziemię kołek. Pomyślnych pomiarów.
Pobierz: gnomon(*.pdf), plansza pomiarowa pod gnomon(*.pdf).
Liczymy gwiazdy na nocnym niebie
Izerski Park Ciemnego Nieba i Szkolne Warsztaty Astronomiczne zaprasza małych i dużych do wzięcia udziału w akcji Liczymy gwiazdy na nocnym niebie. Często patrząc na nocne niebo zastanawiamy się ile gwiazd na nim widać. Dzięki prostej obserwacji każdy może sam sprawdzić, ile tych gwiazd jest. Aby otrzymać wynik nie musimy mozolnie liczyć wszystkich widocznych gwiazd! Wystarczy policzyć ich ilość w kilku miejscach na niebie, wykonać proste obliczenie i otrzymamy dobre przybliżenie ilości gwiazd na całym niebie.
Przygotowana przez nas metoda nie tylko pozwoli ci dowiedzieć się, ile jest gwiazd na niebie, ale również zmierzyć zanieczyszczenie światłem. Im większe jest to zanieczyszczenie w miejscu obserwacji, tym jaśniejsze jest nocne niebo i tym mniej gwiazd możemy zobaczyć, ponieważ słabsze z nich nikną w blasku jasnego nieba. Z dala od miast i wsi, gdzie zanieczyszczenie światłem jest małe lub zerowe, możemy na niebie zobaczyć ponad 2000 gwiazd. W centrach bardzo dużych miast zanieczyszczenie to jest znaczne i dlatego gwiazd widać tam mniej niż 300. Sprawdź, ile gwiazd widzisz na twoim nocnym niebie, a dowiesz się jak duże jest zanieczyszczenie światłem u Ciebie!
Pobierz szczegółowy opis przeprowadzenia tej obserwacji i raport obserwacyjny – pobierz (*.pdf).
Nie musisz znać się na nocnym niebie i nie musisz umieć rozpoznawać gwiazdozbiory, aby wykonać tę obserwację! Podziel się z nami swoim wynikiem. Napisz na pi@astro.uni.wroc.pl lub na swa@astro.uni.wroc.pl i prześlij nam swój raport obserwacyjny.
Zegar słoneczny
Do konstrukcji tego zegara potrzebny jest tylko szablon, ołówek, taśma klejąca lub klej. Pobierz szablon i postępuj zgodnie z instrukcją na szablonie. Pobierz (*.pdf)
Wyznaczanie średnicy kątowej Słońca
Średnica kątowa Słońca to wielkość, która informuje nas o tym, jak duże jest Słońce na naszym niebie. Wielkość tę wyrażamy w mierze kątowej, np. w stopniach. Do wyznaczenia średnicy kątowej Słońca wykorzystamy kamerę otworkową (camera obscura). Kamera ta jest prostym przyrządem optycznym, który umożliwia uzyskać rzeczywisty obraz obiektów (patrz szkic obok). W kamerze do utworzenia obrazu wykorzystywana jest mała dziurka. Nie ma tu żadnych soczewek. Pobierz (*.pdf)
Zadanie z mikrofalowego promieniowania tła
Mikrofalowe promieniowanie tła (CMB, cosmic microwave background) to najdalszy (w czasie i przestrzeni) „obiekt” jaki możemy zaobserwować we Wszechświecie. CMB dociera do nas ze wszystkich kierunków na niebie powodując, że całe niebo świeci prawie idealnie jednorodnie w zakresie mikrofal (promieniowanie od długości fali około 1 mm). Stanowi on pozostałość po bardzo młodym Wszechświecie liczącym zaledwie niecałe 400 tys. lat. W tym czasie cała materia w nim zgromadzona miała postać… Pobierz (*.pdf)
